Saturday 21 May 2011

പേ....

ഒരു പാട് ദൂരം താണ്ടിയിരിക്കുന്നു   .............
മുന്നിലെ വെളിച്ചം മങ്ങി തുടങ്ങി.
പിന്നിലേക്ക്‌ നോക്കാനും പേടിയാവുന്നു...
കൂടെ ഉള്ളവര്‍ എല്ലാം എവിടെ പോയി........?
കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കയറുന്നു.......
കരിയിലകള്‍ മൂടിയ ഇടവഴി.
പാമ്പുകളുടെ........ഇഴചിലാല്‍ ആവും........
കരിയിലകള്‍ കലമ്പുന്നു.
ഒരു ദുര്‍മരണം കൂടെ ഉണ്ടാവും എന്ന് കണിയാര്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍.....
പരിഹാസമാണ് തോന്നിയത്...........
ഇളയ കുട്ടിയുടെ പ്രസവത്തോടെ ആയിരുന്നല്ലോ......
അവളും മുഖം തെളിയാത്ത.........ഓര്‍മയില്‍ ഇല്ലാത്ത.....പെണ്‍കുട്ടിയും........
എന്നെ വിട്ടു പോയത്..........
പിന്നീട് ജീവിച്ചത് ഇവന് വേണ്ടി ആയിരുന്നു........
ഒരു ആഹ്ലാദത്തിന്റെ......മൂര്‍ച്ചയില്‍........
അവന്‍  ആ കാര്‍ പോര്‍ച്ചു  തുറന്നത്.......
പട്ടി ഉണ്ടെന്നരിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ അവന്‍ തുറകില്ല.......
കുട്ടികളുടെ സന്തോഷ തള്ളലില്‍.........
ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല........
കാര്‍ പോര്ചിനു അകത്തേക്ക് പോയ പന്ത്..........
അതെടുകണം എന്ന് മാത്രമായിരുന്നു അവന്റെ ചിന്ത..........
വാതില്‍ തുറന്നതും.........കുട്ടിയുമായി കിടന്നിരുന്ന പട്ടി........
അവന്റെ മേല്‍ ചാടി വീണു...........ഒരു വിധം രക്ഷ പെടുതിയെങ്കിലും.............കടി ശരിക്കും  കൊണ്ടു............
വായില്‍ നിന്നും വരുന്ന.........ഉമിനീര് ....
അത് എല്കാതെ.........അവനില്‍ നിന്നും മുറിവൊന്നും എല്കാതെ......
അവനെ ഒറ്റ പെടുത്തണം.........ഡോക്ടറുടെ ഉപദേശം........
എന്റെ ജീവന്റെ കണത്തെ............
എന്നില്‍ നിന്നും.........അകത്ടണം........
.ഒരു പാട് അകലെയാണല്ലോ..............
നിങ്ങളെല്ലാം..........
എന്റെ മനസ്സില്‍.........
ഒരു പാട് കനല്‍ കോരിയിട്ടു...........
കനല്‍ ഒന്നാളി കത്തിയിരുന്നെങ്കില്‍.............
എന്നിലെ ഇരുട്ടിനു............
വെളിച്ചമായേനെ..........


No comments:

Post a Comment